How To Marry a Millionaire...

Vroeg geleerd is oud gedaan, nèh!

Aiaiai... wat zullen de lezertjes nu over mij denken. Wat een boodschappen geeft dat moedertje mee aan haar dochters???

De prent vond ik in een Iers roddelmagazine (en nee ik koop zo'n boekskes niet,  maar er stond een bon in om 25% korting te krijgen in de GAP-winkel en daar hing een megakleedje waar Marie dol op was, dus...) en ik wist meteen dat ik er ooit wel iets mee wou doen.

Hij werd ingescand en geprint op strijkfolie. Heel spannend allemaal vooral de prent op de stof strijken...
Het patroontje vond ik bij Made . Een meneren T-shirt werd verknipt en dit madammenjurkje werd gemaakt!

Ik denk dat dit exemplaartje een slaapkleedje wordt.

Wat heb ik geleerd:

• 
  
  de patronen op Made zijn ruim, een 3/4 jaar past best nog voor een 6-jarige (dit geldt toch voor dit patroontje)
• 
  
  als je met strijkfolie op een kleedje/T-shirt strijkt, zorg er dan voor dat die op je juiste plaats staat en liever iets hoger dan te laag (zodat het kinderbuikje zoals hier ;-)  niet zo wordt geaccentueerd)

En wat vond Babette ervan:

• 
  
  ze vroeg zich af wat we bedoelden met de boodschap op haar buik.., ja, en nu is 't aan mij op uit te leggen dat ze zich vooral een lieve en leuke partner moet kiezen en dat centen niet zooo belangrijk zijn ;-)
• 
  
  Babette vond het wel een cool kleedje, maar wil een volgend exemplaar liefst in 't roos met een of ander prinses of prinsessenattribuut op...

blauwe bloemetjes worden tuniekje

Toen ik deze week naar het plaatselijke naaiwinkeltje ging op zoek naar de gepaste rits voor de retrokleedjes zag ik daar ineens lieve bloemetjesstof liggen.

na 't wassen schoot er heel wat minder over dan oorspronkelijk gekocht en ... bleek het een soort rekkatoen te zijn... hmmm...

Een tuniekske is 't geworden, dat kan er altijd bij in de kleerkast! En ik heb er ineens een kandidaatje bij om er ook zo eentje te krijgen in het paarse bloemetjesstofje. Maar dat meisje moet nog even wachten... Ik had enkel het patroontje overgetekend bij een bezoekje aan een blogloze naaivriendin uit een knippie maatje 116. Dus nu op zoek naar een gelijkaardig patroontje voor ons grootste meisje.

Uit ervaring met de knippie-maten voor grote Hollandse kindertjes heb ik er voor Babette die er 6 is geen extra zomen bijgetekend. En, het klopt bijna, volgende x maak ik de mouwtjes misschien nog ietsje korter en het kleedje zelf ietsje langer.

En nu stop ik ermee! (euh, voorlopig toch)...

Ik kon het mijn niet laten... Er volgde vandaag nog een (voorlopig) laatste versie van dit kleedje. Het stofje is van Amy Butler. Het meisje waarvoor het kleedje is gemaakt had vandaag 't zot in 't gat ... jawel een godganse dag! Tijd dat het vakantie is zeker?

Voor "Ma-Bel-Fie"

't Was de bedoeling nog gauw een rokje te maken voor ons kleinste "fille'ke". 

Ik volgde de tutorial voor de cirkelrokjes van Mme Zsa Zsa, bij iedereen succes verzekerd...  

Bi bi was hier iets te nonchalant met het zelfgemaakte passersysteem van touwtje en pen..., dit draaide uit op een te wijde opening bovenaan (en jawel ik had nochtans nog eens nagemeten...) dus werd het een rokje voor ons oudste "fille'ke". Helemaal niet erg natuurlijk want welk meisje past nu niet met een polkadot-cirkel-zwierrokje??

En ja... ik ben begonnen met het innaaien van mijn labeltjes "MaBelFie", eigenlijk is dat één van de troetelnaampjes van meneer hier in huis voor mij. Mooi hé?! En ik dacht M (marie) B (babette) F (fien), ja dat is het, het gepaste naampje voor alle kleertjes die ik voor mijn "belle filles" maak. Ik ben voorlopig voor de eenvoudige "bestelde" versie gegaan, en denk nog wel eens na over een iets origineler exemplaartje. Maar dat is voor een andere x.

Voor ons kleinste appeltje.

Ik ontdekte dat het kleinste meisje in huis groot wordt. Nog nood aan zomerkleertjes dus. Vlug terwijl ik hier mijn naaimachien nog ter beschikking heb voor we voor 10 weken vertrekken. De mooie appeltjesstof kwam enkele weken geleden aan per post en ik probeerde nogmaals dit kleedje na te maken alweer op basis van een gekocht Simplicity-patroontje voor de maten van net bovenstukje.

Ons klein appeltje was moe vandaag na school. Ze is dan ook vandaag op klasuitstap geweest naar de Zoo en ze is ook nog moe van het tellen van al haar centen, want ja... zie eens hier met wat ze naar huis kwam.

Een award!! Toen ik hem goed bekeek lag ik bijna dubbel...

Lap zeg! Nog een bankier in huis, of de dochter van haar vader...

Ook hier werd geprobeerd...

Al een hele tijd lag hier een patroontje klaar van Simplicity op basis waarvan ik net zoals Emma en Mona een kleedje wou maken dat een beetje lijkt op dit:

Als nieuwelingske in deze wereld prutste, hertekende en verknipte ik dit patroon:

en maakte ik uiteindelijk dit probeersel.

Een heel eenvoudig wit stofje dat ik iets minder saai heb proberen maken met de blauwe knoopjes en door een blauw stofje waarvan ik nog een restje had net genoeg om het riempje ietsiepietsie op te fleuren.

('t is echt een donkere dag vandaag... geen klare foto's maar een hoge Iso en dus ook grove korrel...)

en als ik zo de foto's zien... dan besef ik dat het dringend tijd voor een bezoekje aan België waar ik wat voorraad aan fleurige stofjes kan opdoen, of wacht... ik heb nog wel wat appeltjesstof liggen...

de smaak te pakken!

Ik behoor tot twee soorten mensen... de avondmensen (jawel, ik ben meestal zo rond 22u helemaal in de mood om met iets nieuws te beginnen en besef maar al te goed dat ik 's morgens in het stadium van "pas wakker" niet het meest enthousiaste en spraakzame gezelschap ben) en ... ik behoor ook tot de zomermensen.
Geef mij alstublieft warmte en zon. Een stralend blauwe hemel, het zonnetje, echt, veel meer moet dat niet zijn.

Als het dan zo'n dag is... dan probeer ik ook ieder mogelijke minuut buiten te vertoeven en kan ik mijn naaimachine best wel even rust gunnen!

Maar helemaal stil zitten, en niksen, ah neen! Na het bewonderen van de vele mooie haakprojectjes hier en hier en hier kreeg ik kriebels. Dat moet ik ook kunnen!
Na het ontcijferen en het oefenen in de basissteken (ik heb vroeger nooit of nooit gehaakt), ben ik gestart met het oefenen op "granny squares"  en op "hexagones" en dit is wat ik tot nu toe fabriceerde met restjes wol die ik van oma zee meekkreeg toen de zolder werd opgeruimd.

En of ik het plezant vind? Jawel... ik denk dat ik nog heel wat uurtjes in het gezelschap van een haaknaaldje en mooie kleurtjes wol ga vertoeven!

En vandaag schijnt de zon, ik heb zin in kleurtjes, mooie kleurtjes.

De plannen zijn... lunchen met "de wederhelft" in 't park en dan nog gauw even de stad induiken op zoek naar wol waarna ik me ga nestelen, in de tuin, met mijn nieuw vriendje "haaknaald"!